Mollen

Mollen

De mol die in onze omgeving voorkomt is de “gewone mol” (Talpa Europea). Mollen zijn kleine dieren met een fluweelzachte donkere vacht die hun hele leven ondergronds doorbrengen. Een mol heeft een lichaamslengte van 13 tot 17 centimeter met een 3 tot 4 cm dun behaarde staart. Daarnaast hebben ze voorpoten met zes vingertjes, waar brede platte nageltjes aan zitten. De haren van de vacht zijn zo geplaatst dat mollen gemakkelijk alle richtingen op kunnen bewegen, de haren kantelen mee.

Mollen zijn niet blind. Ze hebben kleine oogjes, ongeveer zo groot als een speldenknopje, waar ze wel degelijk mee kunnen zien al is het niet veel. Ze hebben geen oren maar voelhaartjes op hun hoofd en snuit. De mol kan ook niet goed ruiken, er zijn proeven gedaan waarbij er wormen voor de neus van de mol werden gehouden. Hij reageerde echter pas als de worm de grond raakte en zijn zintuigen de trilling opving.

De voornaamste bezigheden van een mol zijn graven en eten. Regenwormen zijn het belangrijkste voedsel van de mol, daarnaast eet hij bijna alle andere dieren (engerlingen -ritnaalden en bv. emelten) die hij in zijn gangen aantreft. Een mol eet per dag ongeveer zijn eigen gewicht (ca. 100 gram) aan regenwormen op.

Voortplanting van mollen

De mol leeft voornamelijk onder de grond en het zijn goede zwemmers. Mollen leven alleen, maar in de paartijd zijn ze met hun tweeën. In het begin van het voorjaar, tussen februari en april, vindt de paring plaats. De draagtijd is ongeveer 28 dagen en de jongen komen ter wereld tussen mei en juni. Na 4 weken verlaten de jongen voor het eerst het nest, en weer 4 weken later worden ze verstoten door de moeder die alleen verder leeft. Dit is ook de enige periode in het jaar dat mollen samen wonen en leven. Gemiddeld 40% van de jongen overleeft het eerste jaar.

Overlast door mollen

Als u overlast door mollen hebt, dan kunt u een mollendoek onder uw gazon aanbrengen om te voorkomen dat mollen kunnen graven. U kunt de aarde van molshopen het beste over het gazon verspreiden. Molshopen intrappen is niet verstandig, omdat dat de mol juist stimuleert tot extra graafactiviteit om de gang te herstellen. Mollen verdrijven, vangen of doden, bijvoorbeeld met een mollenklem, lost de overlast niet op. Een andere mol neemt zijn plaats in, waardoor het effect van korte duur is. Bovendien maken mollen bij de vestiging in een nieuw gebied nieuwe molshopen.

Risico’s en gezondheid

Mollen vormen geen risico voor de gezondheid. Molshopen kunnen echter wel een risico opleveren voor sporters.  Blessures kunnen veroorzaakt worden doordat bijvoorbeeld een speelveld deels is verzakt. Ook dieren in weilanden kunnen blessures oplopen.

Bestrijden van mollen

Er zijn verschillende manieren om mollen te bestrijden. Wij werken met klemmen bij particulieren. Bij bedrijven of agrariërs mogen we, omdat we daarvoor een licentie hebben, ook met fosforwaterstof werken.

Natuurlijke bestrijding

Diverse vogels zoals blauwe reigers en uilen zijn natuurlijke vijanden van de mol. Ook marters, bunzings en wezels doden mollen. Maar wanneer mollen overlast geven kunt u het beste een specialist inschakelen.

Wat werkt niet?

• Water in de mollengang laten lopen
• Glas of stenen in de gangen leggen
• Flessen in mollengangen plaatsen
• Een geluidsapparaat plaatsen

Kosten

De kosten van de bestrijding zijn afhankelijk van de ernst van de situatie maar ook voor welke bestrijding gekozen wordt.
Die kosten worden altijd vooraf met u besproken. In bepaalde gevallen zijn de kosten voor rekening van de huiseigenaar.  Voor particulieren, bedrijven en instellingen worden vrijblijvende offertes opgesteld.